Jursan Amir

Esti artículu o seición necesita correxise urxentemente. Tien fallos na redaición, la gramática o la ortografía que precisen meyorase.

Jursan Amir
Vida
Nacimientu	Patiyali (es) [1], 1253[2]
Muerte	Delhi[3], 27 de setiembre de 1325 (71/72 años)
Sepultura	Tomb of Amir Khusro (en)
Familia
Padre	Amir Saif ud-Din Mahmud
Madre	Bibi Daulatnaz
Estudios
Llingües falaes	árabe[1] turcu[1] Hindi[1] persa[4] urdú
Oficiu	poeta, filósofu, escritor, músicu
Xéneru artísticu	gazal (es)
Creencies
Relixón	islam

Ab'ul Hasan Yamīn ud-Dīn Khusrow (1253, Patiyali ^(es)  – 27 de setiembre de 1325, Delhi) hindi अमीर खुसरो, (urdú: ابوالحسن یمین‌الدین خسرو);, conocíu como Amīr Khusrow (tamién Jursan Amir, Khusrau, Khusro) Dehlawī (que significa Amir Khusrow de Delhi) (urdú: امیر خسرو دہلوی) foi un músicu sufí, destacáu poeta y estudiosu. Un polímata una figura icónica na historia de la cultura del subcontinente indiu. Un místicu y discípulu espiritual de Nizamuddin Auliya de Delhi. Amīr Khusrow non yá foi un gran poeta sinón tamién un músicu prolífico y seminal mientres el sultanatu de Delhi, de quien se diz foi l'inventor de la cítara y del tabla. Principalmente escribió poesía n'idioma persa, anque tamién n'hindavi. De cutiu atribúyese-y l'autoría d'un vocabulariu en versu denomináu'l Ḳhāliq Bārī, que contién términos n'árabe, persa, y hindavi.^[5]

Ye consideráu'l "padre del Qawwali" (la música devota de los sufís nel subcontinente indiu). Introdució l'estilu Ghazal al cantar n'India. Estes tradiciones permanecieron vives na India y Paquistán hasta'l sieglu XXI.^[6][7] Tamién s'el creitu por arriquecer la música clásica de la India cola introducción d'elementos perses, árabes y túrquicos y ser el creador de los estilos de música khayal y tarana.

Músicu y estudiosu, Amir Khusrow foi tan prolíficu na producción de lletres de cantares como tamién en proses ellaboraes; amás emulaba con facilidá tolos estilos de poesía persa de la Persia medieval, dende les qasides de Khāqānī al khamsa de Nizami. Utilizaba solo 11 esquemes de métrica con 35 divisiones carauterístiques. Les formes de versu qu'escribió inclúin Ghazal, Masnavi, Qata, Rubai, Do-Beti y Tarkibhand. La so contribución al desenvolvimientu del g͟hazal, anque ye pocu utilizada na India, ye d'importancia especial.^[8]

1. ↑ ^{1,0 1,1 1,2 1,3} Afirmao en: Nouveau Dictionnaire des auteurs de tous les temps et de tous les pays. Tomu: 1. Páxina: 79. Editorial: Éditions Robert Laffont. Llingua de la obra o nome: francés. Data d'espublización: 1994. Autor: Paul de Roux.
2. ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
3. ↑ Afirmao en: Gran Enciclopedia Soviética (1969–1978). Sección, versículu o párrafu: Амир Хосров Дехлеви. Data de consulta: 28 setiembre 2015. Editorial: Большая Российская энциклопедия. Llingua de la obra o nome: rusu. Data d'espublización: 1969.
4. ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
5. ↑ Rashid, Omar. «Chasing Khusro». The Hindu. Consultáu'l 5 d'agostu de 2012.
6. ↑ Latif, Syed Abdul (1979). An Outline of the Cultural History of India. Institute of Indo-Middle East Cultural Studies (reprinted by Munshiram Manoharlal Publishers), páx. 334. ISBN 81-7069-085-4.
7. ↑ Regula Burckhardt Qureshi, Harold S. Powers. Sufi Music of India. Sound, Context and Meaning in Qawwali. Journal of the American Oriental Society, Vol. 109, Non. 4 (Oct. – Dec. 1989), páxs. 702–705. doi 10.2307/604123.
8. ↑ A. Schimmel, "Amīr k̲oṣrow Dehlawī", in Encyclopaedia Iranica, Online Edition, 2007,